Vanuit Texas,..

Je kan ook Ann haar verhalen volgen op:
http://nieuwsblad.typepad.com/timeout/

Na twaalf uur vliegen via Atlanta kwam ik in San Antonio aan. De warmte - 38 graden! - was het eerste dat me opviel. De Silver Stars speelden hun tweede wedstrijd tegen kampioen Phoenix. Ik was dan al meer dan 24 uur wakker en was na de overwinning van mijn ploegmaats dan ook blij om eindelijk in het appartement toe te komen. Het appartement is een deel van een soort ranch waar alle speelsters wonen, in een leuke buurt op twintig minuten van downtown San Antonio en dertig minuten van ons trainingscenter. NBA-vedette Tony Parker en zijn vrouw Eva Longoria wonen hier trouwens in de buurt.

De eerste dagen waren hectisch. Trainingen, verplichtingen voor de media en voor WNBA Cares. Eén van de eerste optredens was rolstoelbasket met geblesseerde soldaten. Een pakkend moment! Na drie trainingen speelde ik mijn eerste wedstrijd tegen Seattle. Het is weer aanpassen aan dit fysiek zwaarder basketbal. Het is echter wel leuk om met winst een nieuw seizoen te starten. We konden ook een NBA-wedstrijd bijwonen. Dat blijft een indrukwekkende gebeurtenis. Amerika is het basketland bij uitstek en het is ongelooflijk dat wij in het stadion van de San Antonio Spurs spelen. Didier Mbenga bezorgde me zelfs tickets. Na de match sprak ik even met hem. Ik hoop dat hij de eerste Belg wordt die een NBA-ring wint. Mijn eerste verplaatsing met de Silver Stars was naar Seattle. Uurtje vliegen Dallas, dan nog vier uur naar Seattle. In een ander klimaat en andere mentaliteit gingen we zwaar onderuit.

De mensen hier in Texas zijn supervriendelijk en het klimaat is warm, maar niet te vochtig. Geen druk verkeer zoals in New York en de steaks zijn lekker. We gingen eten in Texas Road House. Als je jarig bent doen ze een cowboydans terwijl de jarige op een zadel moet gaan zitten. Daarna roept het hele restaurant jihaa voor de jarige. Je moet er echt geweest zijn! Ploegmate Becky Hammon zegt dat ze in Texas twee vragen stellen bij een eerste kennismaking: What do you do en What church do you go to?'

Van de speelsters kreeg ik nog een belangrijke tip mee. Controleer steeds je schoenen vooraleer je ze aandoet. Er kunnen schorpioenen inzitten. Voor de rest zie je hier veel trucks bestuurd door mannen met cowboyhoeden en uiteraard veel Mexicanen want we zitten hier dicht bij de Mexicaanse grens.

Het reizen maakt de WNBA wel zwaar. We spelen immers veel matchen in een korte periode. Dinsdag moesten we naar Houston, de enige verplaatsing per bus. De terugrit verliep stilletjes. We verloren met drie puntjes. We kunnen niet lang bij de pakken blijven zitten want de volgende match volgt snel en dan moet er absoluut een W van win op het bord komen. Tot over een tweetal weken. Groeten uit Texas,