Welcome to Ann's Blog

Hi there! With this Blog, I will try to inform you on regular bases about what I'm up to at the moment. Make sure to check the latest updates from time to time! See ya! #12 Ann

Friday, June 20, 2008

Los Angeles





Hallo,

We zijn juist terug van een weekje 'on the road'.
Toch altijd leuk om na een lange verplaatsing terug in San Antonio te zijn. Vandaag wel bloedheet, 40 graden..
Na twee overwinningen tegen Indiana en Atlanta staan we op een tweede plaats in de Western Conference, met 7 overwinningen en 4 nederlagen. We zijn momenteel goed aan het spelen. De competitie is verschrikkelijk hard, alle ploegen zijn sterke tegenstanders.

Los Angeles staat op de eerste plaats. Morgen spelen we tegen LA hier in San Antonio. Vandaag hebben we nog video bekeken van LA met de ploeg. Alles wordt hier perfect geanalyseerd. LA is heel goed aan het spelen, met als boegbeeld Lisa Leslie. Zij zal aan de Olympische Spelen deelnemen deze zomer met haar ploeggenote Candace Parker (rookie, haar eerste seizoen in de wnba). Candace Parker is een rijzende ster in de USA en krijgt lucratieve sponsordeals (Adidas, Gatorade) met bedragen die wij alleen maar kennen van in de NBA.

Ondertussen heeft Boston de Finales gewonnen. Wij hebben hier alle matchen op tv gevolgd. De sfeer rond de nba finales is toch wel indrukwekkend. De ontlading in sport kan zo mooi zijn, ik genoot ervan om de spelers van Boston te zien vieren.

Hopelijk kunnen we net als Boston LA verslaan!
Tot binnenkort!

Wednesday, June 11, 2008

Dagboek AW

Hallo,

woensdag 11juni,
Alweer een tijdje geleden.
We spelen vandaag thuis tegen Indiana. Momenteel hebben 3 gewonnen en 4 verloren wedstrijden.
In de WNBA gaan de eerste 4 ploegen van elke conference (East en West) naar de play-offs. Het groot verschil met Europa is dat elke wedstrijd hier moet gespeeld worden. Er zijn geen gemakkelijke wedstrijden. Ik ben een competitiebeest, dus ik hou wel van de intensiteit hier! Ook op training gaat het er hard aan toe. Maar de coaches werken ook individueel met de speelsters. Ik werk hier veel met de Duitse assistent, Olaf. Ik geniet ervan om terug aan mijn game te kunnen werken. Dat is wel de sterkte van de wnba, de coaches hebben een immense kennis van hun vak.
We hebben onze laatste verplaatsing in Minnesota verloren. Op verplaatsing hebben we nog niet gewonnen.. Dit zal moeten veranderen als we een play-off spot willen halen.

Donderdag 12juni,
Gisteren gewonnen tegen Indiana!!! Het was ook een leuk weerzien met Allison Feaster (ex ploeggenote van Valenciennes). We zijn na de wedstrijd samen iets gaan eten. In San Antonio sluit alles voor 12u, dus moet je je haasten om na de wedstrijd nog iets te gaan eten. Wat een verschil met New York...
Vandaag hebben we video, training en een opname voor een actie van de wnba voor borstkanker. Het is hetzelfde systeem als de nba, 'wnba cares'. De Wnba zorgt ervoor dat de speelsters zich inzetten voor goede doelen. Ik ben één van de boegbeelden voor borstkanker hier in San Antonio. Ik vind het belangrijk dat de atleten zich daarvoor inzetten. In Rusland zouden ze ook zo'n programma moeten beginnen.
Vanavond is het de vierde match van de NBA Finals. We volgen het hier op z'n Amerikaans, met de nodige snacks tijdens de vele reclames.. Kobe Bryant is toch wel een ongelooflijke speler... NBA leeft hier ongelooflijk, is wel genieten om dit hier allemaal mee te maken.

Ik heb nog niet veel tijd gehad om andere dingen te doen. We trainen veel en de verplaatsingen zijn lang en zwaar. Ik kreeg wel onlangs een tip binnen op mijn mailbox. Iemand stuurde me een adres door om lekkere Belgische frieten te gaan eten, 'La Frite' in San Antonio. Als er iets is dat ik overal en altijd mis, frietjes van het frietkot, met Frikandel special..

Tot binnenkort!
Ann

Friday, June 06, 2008

Vanuit Texas,..

Je kan ook Ann haar verhalen volgen op:
http://nieuwsblad.typepad.com/timeout/

Na twaalf uur vliegen via Atlanta kwam ik in San Antonio aan. De warmte - 38 graden! - was het eerste dat me opviel. De Silver Stars speelden hun tweede wedstrijd tegen kampioen Phoenix. Ik was dan al meer dan 24 uur wakker en was na de overwinning van mijn ploegmaats dan ook blij om eindelijk in het appartement toe te komen. Het appartement is een deel van een soort ranch waar alle speelsters wonen, in een leuke buurt op twintig minuten van downtown San Antonio en dertig minuten van ons trainingscenter. NBA-vedette Tony Parker en zijn vrouw Eva Longoria wonen hier trouwens in de buurt.

De eerste dagen waren hectisch. Trainingen, verplichtingen voor de media en voor WNBA Cares. Eén van de eerste optredens was rolstoelbasket met geblesseerde soldaten. Een pakkend moment! Na drie trainingen speelde ik mijn eerste wedstrijd tegen Seattle. Het is weer aanpassen aan dit fysiek zwaarder basketbal. Het is echter wel leuk om met winst een nieuw seizoen te starten. We konden ook een NBA-wedstrijd bijwonen. Dat blijft een indrukwekkende gebeurtenis. Amerika is het basketland bij uitstek en het is ongelooflijk dat wij in het stadion van de San Antonio Spurs spelen. Didier Mbenga bezorgde me zelfs tickets. Na de match sprak ik even met hem. Ik hoop dat hij de eerste Belg wordt die een NBA-ring wint. Mijn eerste verplaatsing met de Silver Stars was naar Seattle. Uurtje vliegen Dallas, dan nog vier uur naar Seattle. In een ander klimaat en andere mentaliteit gingen we zwaar onderuit.

De mensen hier in Texas zijn supervriendelijk en het klimaat is warm, maar niet te vochtig. Geen druk verkeer zoals in New York en de steaks zijn lekker. We gingen eten in Texas Road House. Als je jarig bent doen ze een cowboydans terwijl de jarige op een zadel moet gaan zitten. Daarna roept het hele restaurant jihaa voor de jarige. Je moet er echt geweest zijn! Ploegmate Becky Hammon zegt dat ze in Texas twee vragen stellen bij een eerste kennismaking: What do you do en What church do you go to?'

Van de speelsters kreeg ik nog een belangrijke tip mee. Controleer steeds je schoenen vooraleer je ze aandoet. Er kunnen schorpioenen inzitten. Voor de rest zie je hier veel trucks bestuurd door mannen met cowboyhoeden en uiteraard veel Mexicanen want we zitten hier dicht bij de Mexicaanse grens.

Het reizen maakt de WNBA wel zwaar. We spelen immers veel matchen in een korte periode. Dinsdag moesten we naar Houston, de enige verplaatsing per bus. De terugrit verliep stilletjes. We verloren met drie puntjes. We kunnen niet lang bij de pakken blijven zitten want de volgende match volgt snel en dan moet er absoluut een W van win op het bord komen. Tot over een tweetal weken. Groeten uit Texas,